Na terenie Nid powstało kilka państw velirów, które prosperują niezależnie. Różnią się kulturą, architekturą czy ustrojem. Jedno co łączy wszystkie państwa jest wspólna wiara w Luvnat i Othina oraz w pierwszych Praojców.
Wśród największych krajów można wymienić:
Peryton – kraj budowniczych i rzemieślników.
Ardaman – podziemne państwo czarodziei.
Surta – ojczyzna porywczych berserków i kowali runów.
Klejfor – kolebka wynalazców i inżynierów.
Lordrik – ziemie łagodnych i żyjących w zgodzie z naturą druidów.
Oprócz respektowanych przez wszystkich państw są jeszcze dwie ważne frakcje, o których trzeba wspomnieć:
Hiallanes – zakon uzdrowicielek Luvnat respektowany w całym Nid.
Eyrasvekk – siedziba banitów i rozbójników w górach na południowym skrawku kontynentu.
Istnieją również tereny niezajęte przez velirów. Takim regionem są nazwane przez nich Ziemie Olbrzymów, które prawie w całości są zamieszkałe przez Jotunów. Wiele velirskich ekspedycji jest prowadzonych do tej krainy w celu pozbycia się znienawidzonych dzieci Nid lecz rzadko kończą się sukcesem z niewyjaśnionych przyczyn.
Peryton to królestwo twardych i upartych velirów, lubujących się w górnictwie, kowalstwie i budownictwie. Tereny Perytonu są stosunkowo przyjazne na tle innych krain, więc jako nieliczni podporządkowali sobie ziemię pod uprawy zbóż i hodowle zwierząt. Niestety minerały nie są mocną stroną tych ziem, stąd potrzebny był handel z innymi królestwami by sprowadzić potrzebne materiały do wytwarzania broni i narzędzi, które wyszedłszy spod ręki wprawnego perytońskiego kowala nie mają sobie równych w całym Nid.
Herb
Symbolem Perytonu są gryfie skrzydła wzniesione ku niebu symbolizujące podniosłość i dumę kraju oraz wyryte w diamencie kowadło i miecz mające na celu pokazanie kunsztu rzemieślniczego, z którego słynie królestwo.
Władza
Władzę nad Perytonem sprawuje najwyższy król, wybierany po śmierci swojego poprzednika przez Radę. W skład Rady wchodzą przedstawiciele najbardziej wpływowych gildii w królestwie. M. in. są to:
– Gildia Inżynierów i Budowniczych,
– Kościół Othina, zwany również Gildią Płatnerską lub Kowalską,
– Gildia Kupiecka zajmująca się handlem, jubilerstwem i przewoźnictwem,
– Gidlia Wojenna mająca w swoich szeregach piechotę, kawalerię, strzelców oraz tarczowników,
– Gildia Browarników mająca baczenie nie tylko na napitki lecz również na prosperowanie pól uprawnych.
Król dzierży władzę absolutną, ustanawia prawa, przeprowadza sądy i podejmuje decyzje dyplomatyczne. Rzadko zdarza się, by raz wybrany władca został zdetronizowany jednak jeśli większość wszystkich Gildii tj. 80%, uzna, że działa on na szkodę kraju może on zostać odsunięty od tronu. Warunkiem takiej decyzji jest 100% frekwencja przedstawicieli wszystkich zarejestrowanych gildii w królestwie.
Architektura
Peryton to rozległy teren pokryty wzgórzami i lasami. Większość zabudowanych terenów to mniejsze i większe wsie trudniące się uprawą roli i hodowlą bydła. Domostwa w takich osadach zwykle są jednoizbowe, budowane z kamienia i łupku, wspierane tylko drewnianymi rusztowaniami. Tylko najbiedniejsze wsie, nie mające dostępu do kamieniołomów budują z drewna. Te same sposoby są stosowane w miastach lecz na większą skalę. Domy mieszkalne budowane są bardziej w górę niż na boki, co przekłada się na mniejsze metraże mieszkalne ale pozwala stawiać więcej domów na mniejszym terenie.
Wojsko
Kraj ten słynie przede wszystkim z budownictwa i kowalstwa ale wojskiem nie ustępuje żadnemu z królestw. Wyśmienite rzemiosło perytończyków zaowocowało niezdobytymi fortyfikacjami, które nie imają się żadnych machin oblężniczych. Gildia Wojenna powołała również obronną jednostkę zwaną Tarczownikami. Są to uzbrojeni w specjalne tarcze żołnierze, których zadaniem jest tworzenie muru nie do przebicia. Tarcze są wykonane w taki sposób by stojąc ramię w ramię zakleszczały się jedna o drugą wspierając się wzajemnie. Taka formacja tworzyła swego rodzaju barierę, która w odpowiedniej chwili mogła się rozłączyć, przemieścić i na nowo utworzyć mur w dowolnym miejscu na polu bitwy. Dzięki takiemu zabiegowi generałowie mogli sprawować pełną kontrolę nad przeciwnikiem, zmuszając go do przybrania najbardziej dogodnych pozycji dla Perytończyków.
Ciekawostki
- W pałacu Najwyższego Króla znajduje się ogród z oszklonym dachem dla pupila władcy. Jest nim biała samica gryfa perytońskiego – Naira.
Położony we wschodniej części Nid, w wysokich górach kraj słynący z mroźnego klimatu i ognistych velirów.
Herb
Na proporcach i sztandarach widnieje kowadło z brylantem otoczone pazurami niedźwiedzia. Dla Surtyjczyków górskie niedźwiedzie stanowią symbol siły i nieustępliwości, a brylant na kowadle ma wskazywać na runotwórstwo – sztukę kowalską, którą zapoczątkował Praojciec Surtr.
Władza
–
Architektura
–
Wojsko
–
Ciekawostki
–
Zarośnięty gęstymi borami sosnowymi i odsunięty na bok kraj jest ostoją dla velirów miłujących naturę, spokój i niezależność. Lordrik jest swego rodzaju rezerwatem, który nie gardzi obecnością nawet trolli, które czasem mieszkają razem z velirami w wioskach pomagając w pracach na roli lub budownictwie.
Herb
–
Władza
Zwierzchnictwa jako takiego nad całym królestwem tutaj nie uświadczymy. Najwyżej w hierarchii społecznej jest druidyczny krąg czyli najstarsi i namędrsi z velirów powierzający swoje życie opiece lasów. Nie władają krainą lecz są swego rodzaju doradcami i przewodnikami. Druidzi opiekują się również wsiami. Każdy ma pod sobą okoliczne wioski, którym doradza, a chłopi chętnie oddają druidom plony ziemi jakie udało im się wyhodować.
Gdy przychodzi do problemu na skalę całego kraju druidzi zewsząd zbierają się w centralnej części królestwa na uświęconej ziemi. Miejsce to jest kamiennym kręgiem zbudowanym z runicznych monolitów, gdzie każdy druid może wygłosić swoje zdanie. W kręgu starsi debatują i ustalają najdogodniejsze rozwiązania problemów.
Zaraz po druidach najważniejszą osobą w wiosce jest sołtys, pełniący identyczną rolę jak w innych królestwach. Zarządcy dbają o porządek w osadzie, wysłuchują chłopów i podejmują decyzje związane ze wsią. W sprawach rolnictwa mieszkańcy nadal wolą zwracać się do mądrych druidów.
Architektura
Niepowtarzalne nigdzie indziej budownictwo Lordrikańczyków wygląda dla innych dziko i biednie. Mieszkają bowiem w okrągłych, drewnianych chatach pokrytych strzechą i darnią. Zabudowania są do połowy zakopane w ziemi tworząc swego rodzaju kopiec. Takie rozwiązanie pozwala na dość szybkie wybudowanie, wbrew pozorom solidnego domu, oraz nie jest tak inwazyjne jak karczowanie umiłowanych lasów i stawianie bloków z kamiennych cegieł. Jedynym wyjątkiem jest tylko runiczny krąg, który służy za miejsce spotkań druidów.
Wojsko
Wojskowość nie jest głównym atutem Lordrik. Polityka w bursztynowym królestwie opiera się o spokój i niezależność. Nikomu nie wadząc nie narażają się innym państwom i swobodnie mogą prowadzić drobny handel.
Ciekawostki
- Z Lordrik wywodzi się owiany legendą twórca zabawek – Stary Nicklass nazwany później zabawkarzem, który podróżował po całym świecie szukając nowych rozwiązań technologicznych i ostatecznie kładąc podwaliny pod stworzenie golemów.